Kruiken

De poort staat inmiddels ook op zijn plaats. De onderste panelen staan al in de primer. Het motief met de veren komt ook terug in de metalen roosters die straks in de ramen komen. De smid heeft de veren in het hek iets te breed gemaakt, waardoor het meer bladeren dan veren lijken. Ook mooi. In Thailand gaat alles nou eenmaal vaak net wat anders dan de bedoeling was. Daar kun je je aan ergeren, of je accepteert het gewoon. Veranderen kun je het in ieder geval niet en de Thai zelf lijken er in het geheel geen last van te hebben. Mai pen rai (maakt niet uit) is een veelgebezigde term.

Je begrip van mooi en lelijk leer je hier sowieso relativeren. Of beter gezegd: je ontdekt hier dat "mooi" in veel gevallen een luxe-product is. Een huis is om te wonen, een kantoor om te werken, kleren zijn om je tegen de zon te beschermen. Aan de meeste huizen is niets of nauwelijks iets gedaan om ze te verfraaien. De kantoren van bijvoorbeeld de gemeente of de immigratiedienst zijn met ordners en mappen volgestouwde hokjes. En draagt iemand iets modieus, dan springt dat meteen in het oog. Wat dat betreft pas ik hier goed; zolang kleren nog niet echt versleten zijn hoef ik geen nieuwe.

Soms staat er in een winkel die voor het overige een enorme puinhoop is ineens een bosje bloemen. "Een vlag op een modderschuit" zouden we in Nederland zeggen. Maar goed beschouwd is het eigenlijk heerlijk dat je puur van dat bosje bloemen kunt genieten en de je schoonheid daarvan niet verloren laat gaan door je aan de omgeving te ergeren. We kunnen best wat leren van de Thai.

Hoe dan ook, wij zijn Nederlanders en we willen onze woonplek niet alleen functioneel hebben, maar ook mooi maken. Een van de wensen was om een paar manshoge waterkruiken op de kop te tikken. Vroeger stonden die bij zowat alle huizen om regenwater in te verzamelen, maar de kunststof tanks en de waterleiding hebben ze overbodig gemaakt. Een bedrijf niet al te ver weg bleek ze nog steeds te maken. Grote hilariteit toen Mieke liet weten graag de oude kruiken te kopen in plaats van de nieuwe. Rare jongens, die farang. De kruiken werden geheel op Thaise wijze afgeleverd. In de vrachtwagen zaten twee mensen en in de bak bij de kruiken nog eens drie. Met zijn vijven wisten ze de kruiken zonder enige andere hulpmiddelen dan twee planken ongeschonden op hun plaats te krijgen.

De eerste laag pleisterwerk is inmiddels aan de hele buitenkant van het huisje aangebracht. Het gaat om dikke moppen klei met zand, lime en stro, waarmee de diepere gaten en ruimtes tussen de zakken worden opgevuld. Die dikke laag moet een paar dagen drogen. De stenen muur van de badkamer behoeft niet zo'n voorbewerking. Daar is vandaag al een deel van de finale afwerklaag aangebracht. Dat geeft een mooi beeld van hoe de muren er straks uit gaan zien.

Omdat het 's middags te warm is om te werken kunnen we dan andere dingen doen, zoals niksen of het lelijke prikkeldraadhek dat de huisbaas tussen zijn grond en die van de buren heeft geplaatst voorzien van een positieve tekst.

Voor uit eten gaan is er ook altijd wel tijd. Dat is hier zo goedkoop dat je er zelf niet voor kunt koken. Dat doen we dus ook niet of nauwelijks. Het jaarlijkse 11-maart-etentje mocht wel wat luxer. Moet ook kunnen, zo af en toe.

Meer foto's: klik hier