04 juli 2017

Het verlies van de ananasboeren is winst voor de Nederlandse supermarkt

Je hebt het allemaal wel eens dat je je wat ongemakkelijk voelt in bepaalde situaties. Wij hebben dat momenteel (een beetje) bij het kopen van ananas. Hoe kun je je daar nou ongemakkelijk bij voelen, vraag je je nu waarschijnlijk af. Dat zal ik uitleggen.
Het is in ieder geval niet het ongemak in Nederland, waar je 3 euro neertelt en dan moet afwachten of je wel een rijp en zoet exemplaar hebt. Rijp en zoet zijn ze hier vrijwel altijd wel. Nee, het ongemak zit hem in de prijs, en wel in het feit dat die zo belachelijk laag is. Schreef ik vorige week nog bijna juichend dat ze nog geen 20 baht kostten, nu staan verkopers al met hele pick-ups vol langs de weg om ze te proberen voor 5 baht te verkopen. 5 baht, dat is iets meer dan 13 cent.
Dat is dus hartstikke mooi, zou je zeggen, maar als je de achtergrond kent wordt het ongemakkelijk. Er zijn gewoon te veel ananassen op de markt. Deels doordat het dit jaar optimaal ananassenweer was, deels omdat er meer mensen ananas zijn gaan kweken omdat de afgelopen jaren de prijs juist lekker hoog was. De markt doet zijn werk, maar zoals altijd heeft de markt geen boodschap aan individueel leed dat daardoor wordt veroorzaakt. De verkopers zien zich genoodzaakt om steeds goedkoper aan te bieden om ten minste nog iets te verkopen. Sommige telers nemen al niet meer die moeite en laten de ananassen wegrotten op hun land.
Dus zien we als we van Lampang naar huis rijden tijdens de rit van een kwartiertje zo'n 20 pickupjes met hoog opgetaste voorraad ananassen. We kunnen ons er wel ongemakkelijk bij voelen, maar als we daarom doorrijden schiet er ook niemand wat mee op. Dus kopen we er bij een van de pickupjes 2 en betalen 20 baht. En achteraf denk ik dat ik er eigenlijk wel 20 baht per stuk voor had moeten betalen. Dat was nog steeds een schijntje geweest. Het ongemakkelijke gevoel blijft.

Het verhaal van de ananassen voelt overigens extra wrang nadat ik pilletjes ben gaan halen bij de apotheek. Ik moest 60 baht afrekenen, zo'n € 1,60. De bijsluiter was helaas helemaal in het Thais. Ik heb het medicijn opgezocht op internet om te kijken of er een Engelse bijsluiter te vinden was, en dat bleek het geval. Een webshop die de pillen aanbiedt voor de Europese markt had de bijsluiter online staan. Prijs voor die pillen: € 9,90. Er wordt veel gemopperd over de kosten van de gezondheidszorg. Duidelijk is dat het prima Nederlandse verzekeringsstelsel als bij-effect heeft dat de prijzen voor medicijnen (te) hoog zijn. De consumenten hebben geen idee wat ze kosten en geen belang bij het zoeken naar goedkopere oplossingen, althans, geen direct zichtbaar belang. En wrang is dat het prijsverschil tussen de pillen hier en in NL niet ten goede komt aan de mensen die het werk doen, maar aan de slimmeriken die een webwinkeltje starten. Ik realiseer me dat het met de ananassen niet anders is. De lage inkoopsprijs is een extra voordeeltje voor de Nederlandse supermarkten. Het verlies van de boeren hier is de winst van Albert Heijn.