Evenmin wil ik het hebben over de talloze spelfouten waar vaak erg om gelachen wordt. Daar is genoeg over te vinden, en sinds we begonnen zijn om te proberen het Thais onder de knie te krijgen durven we echt niet meer te lachen om fouten die Thai maken in het Engels. Ons respect voor de Thais die zich in die voor hun onmogelijke taal verstaanbaar weten te maken is alleen maar nog groter geworden dan het al was.
Maar er is dus nog een categorie opvallende bordjes, en daar mogen we best om gniffelen, want de (on)logica van het gebruik heeft niets met taalproblemen te maken. Wat te denken van dit bordje bij een zojuist met vloeibaar beton gerepareerd stukje parkeerplaats bij de supermarkt?
De waarschuwing is overigens geheel in lijn met de omstandigheden. Er is sprake van een natte vloer, hoewel uitglijden nou niet bepaald het grootste risico is.
Van een andere orde is deze mededeling op een winkeldeur. Wie de clou niet meteen ziet moet nog maar eens een keertje goed kijken.
Een eettentje in Pai heeft een wel heel merkwaardige waarschuwing bij de deur hangen. Wat opvalt is dat de bijbehorende tekst in het Chinees is. Is het eten er bedorven? Of is het ongeschikt voor Chinese magen? Of wordt Chinese gasten verzocht om eerst de maag te legen alvorens het etablissement te betreden? Mijn Chinees is nog slechter dan mijn Thais, dus ik zou het echt niet weten.
Waar je hier ook helemaal niet van op hoeft te kijken zijn de nieuwjaarswensen die je overal tegen kunt komen. Eigenlijk best heel vriendelijk, want waarom zou je na Driekoningen stoppen met het toewensen van een gelukkig jaar. Er zijn nog zo veel dagen over in de rest van het jaar om gelukkig te zijn. Alleen die kerstwensen, die zijn écht wel flink te laat. Deze foto heb ik in mei gemaakt in Warorot Market in Chiang Mai.
Nu we het toch hebben over bordjes waar je al dan niet van op hoeft te kijken: Thailand heeft weliswaar het imago van vakantieland waar je voor de gemakkelijke seks heen kunt, maar op een paar toeristenplaatsen na zul je niet gauw uitingen van seks of bloot in het openbaar tegenkomen. In TV-series wordt volop op weinig zachtzinnige wijze gevochten, maar de kleren blijven aan. Dan is het toch wel weer opvallend om bij een gewoon doorsnee familierestaurantje een nogal weinig aan de fantasie overlatende wegwijzer naar het herentoilet tegen te komen (geschilderd op een vermoedelijk zelf uitgezaagd asbest plaatje).
Er zijn overigens ook wel de wat meer subtiele aanduidingen, die qua formaat dan soms weer allesbehalve subtiel zijn.
Waarmee dan nog altijd niet de vraag van Theo beantwoord is. Waarom staat er een bordje "even geduld aub" op de bar terwijl de uitbater er gewoon achter staat. Ik denk dat het er gewoon altijd staat. Als er iemand achter de bar staat kijk je als klant toch niet naar dat soort bordjes, en als de baas even weg moet kan hij niet vergeten het neer te zetten. Thaise logica is echt niet zo onlogisch als we soms denken.
