Vandaag was het dan eindelijk zover dat we een kijkje konden gaan nemen. Carin en Christine zijn gisteren gearriveerd, dus die konden we een beetje in de carnavalssferen brengen die ze nu in Limburg mislopen. Zo'n Thaise kermis lijkt eigenlijk maar op één punt op de Nederlandse: de pokkeherrie. De grootste lawaaimaker is echter geen star flyer, break dance, speed of blower maar.... de bingo. Het afroepen van de nummers gebeurt op topvolume. Het triootje dat met gitaar, dwarsfluit en bongo probeert voor een goed doel wat geld in te zamelen wordt volledig overstemd. Aan hun bewegingen kun je zien dat ze muziek maken en zingen, maar horen kun je ze niet. Voor zo veel doorzettingsvermogen heb ik wel een donatie over.
Bingo dus. Het nummersysteem is zeer geavanceerd: een elektronisch bord. De deelnemers hebben grote kaarten voor zich met de nummers erop. Op de tafel ligt een berg bierdoppen. Die worden gebruikt om de afgeroepen nummers af te dekken. En denk niet dat Bingo een bejaardenactiviteit is: middelbare scholieren die je in Nederland met geen stok de bingozaal in zou kunnen slaan zitten hier fanatiek mee te doen.
Een stukje verderop kun je voorgedrukte tekeningen met verf inkleuren. Ook dat is een populaire activiteit onder de jongeren.
Net als het vissen. In een grote bak zwemmen honderden kleine visjes. Tegen betaling krijg je twee of vijf ringen met een vliesje er overheen gespannen en een steeltje eraan. De bedoeling is dat je met het ringetje een visje in een kommetje schept. Zodra je het ringetje door het water hebt gehaald scheurt het vliesje. Per ringetje heb je dus één kans om een visje te scheppen. De prijs als het gelukt is: dan mag je het visje houden. De uitbaatster doet het dan in een plastic zakje met water en je kan het meenemen naar huis.
Een van de attracties is een draaimolen die permanent draait. Kinderen worden door pa of moet gewoon op de draaiende molen gedumpt. Verder zijn er een zweefmolen, een treintje, rubber bootjes, een schiettent, een springkussen en twee trampolines. En het rad dus, met kooitjes eraan waar een Thai al zowat dubbelgevouwen in moet zitten en die ik als falang van 1,91 dus maar niet probeer.
En natuurlijk is het ook op de kermis streetfood, streetfood en nog eens streetfood. Daar doen we ons al slenterend flink aan tegoed. Nadat C&C tot groot vermaak van de Thai in de schiettent tevergeefs hebben geprobeerd om een (bad)eendje te schieten houden we het voor gezien.
