familie had zoiets immers nooit kunnen gebeuren.
In vergelijking met andere landen gaat het er hier in Thailand tamelijk rustig aan toe. We zijn geen grote nieuws-slurpers, maar als we helemaal geen nieuws zouden hebben gevolgd, hadden we waarschijnlijk niet eens geweten dat er iets aan de hand was. Pas sinds kort wordt je temperatuur gemeten als je de supermarkt binnen wilt. En vandaag zagen we voor het eerst een melding bij een restaurant dat ze bij voorkeur hebben dat men het eten thuis nuttigt.
De overheid heeft inmiddels een aantal maatregelen genomen, die er in de praktijk op neerkomen dat het bijna onmogelijk is om het land nog binnen te komen. Er is een medische verklaring nodig dat men niet besmet is, maar probeer maar eens een arts te vinden die zo'n verklaring wil tekenen. Verder wordt vol ingezet op het stimuleren van mondkapjes dragen. Toeristen die een mondkapje weigerden aan te nemen van de minister van volksgezondheid konden op een uitbrander rekenen (zie deze blog). Dezelfde minister wist te melden dat het grootste gevaar kwam van de "vieze farang" die zich niet wassen (farang is hier de benaming voor blanken). Het mechanisme om naar oorzaken buiten je eigen groep te wijzen, als er vervelende dingen gebeuren, is universeel. Het enige verschil met Nederland is dat we daar "wij" zijn, terwijl we hier "hullie" zijn.
De kans is intussen behoorlijk groot dat er ook hier een hele of gedeeltelijke lockdown aankomt. We zitten dan hier tussen de rijstvelden nog niet zo beroerd. De dichtstbijzijnde buren wonen op ruim 300 x anderhalve meter, dus we kunnen veilig naar buiten. Het plaatselijke restaurantje zal wel voor afhaalmaaltijden gaan zorgen, we hebben onze hydrocultuur-sla, dagelijks verse eitjes en een doos noedelsoepjes en er is genoeg te doen rond het huis om ons niet te hoeven vervelen.
Als voorloper kwam vandaag via het gedicht van de dag dit prachtwerkje van Ingmar Heytze binnen.
Als hierboven geen video te zien is, moet je maar even hier gaan kijken.
En intussen gaat in China het verhaal dat de Amerikanen het virus in Wuhan gedropt hebben: de cirkel is rond. Zie je wel: er zijn altijd wel hullies aan te wijzen, want aan ons kan het niet liggen. Eigenlijk zijn we allemaal hullie.