Gisteren hebben we met Frits geluncht. Goede kans dat dat een van de laatste keren was. Frits is een gemoedelijke vent die al zo'n 15 jaar regelmatig in Thailand komt. Hij heeft een goed instinct voor zakelijke mogelijkheden en is na zijn eerste bezoeken begonnen met het verkopen van Thaise spulletjes in Nederland. Enkele malen per jaar reisde hij naar Thailand om inkopen te doen en te laten verschepen. En om het nuttige met het aangename te verenigen liet hij een huis bouwen in een klein dorpje bij Lampang. Daar leerden we hem en zijn vrouw kennen en sindsdien spraken we altijd wel een keer af als ze er waren.
Frits is van onze leeftijd en was dus al een tijdje aan het nadenken over met pensioen gaan. Een tijd geleden heeft hij zijn Thaisespullenbusiness van de hand gedaan. En omdat hij nu toch niet meer zo vaak in Thailand hoefde te zijn, heeft hij op een gegeven moment ook maar zijn huis hier te koop gezet. En onlangs heeft hij overeenstemming bereikt met een koper.
Nu is hij hier om alle formaliteiten af te handelen. En dat zijn er nogal wat. Natuurlijk moeten er de nodige contracten opgesteld worden. Daar komen allerlei mensen bij kijken van wie hij geen idee heeft wat voor rol ze spelen, maar die op een of andere manier iets doen of regelen waarvoor ze provisie krijgen van de koper. Dan moet er uiteraard ook overdracht van het geld plaatsvinden. Daarvoor ga je hier in persoon naar de bank, ook weer met mensen die assisteren, bijvoorbeeld bij het vertalen.
Nadat hij het verkoopbedrag op zijn rekening had ontvangen moest het worden overgemaakt naar Nederland. Maar grote bedragen naar het buitenland overmaken gaat zo maar niet. Eerst moet hij aantonen waar het geld vandaan komt. Vervolgens wil ook zijn Nederlandse bank weten of het wel om eerlijk verkregen geld gaat. Na de nodige formulieren en tientallen stempels is dat uiteindelijk ook allemaal geregeld.
Het enige wat nu nog moet gebeuren is de feitelijke overdracht. Eigenlijk is dat niet veel meer dan het overhandigen van de sleutel en het ondertekenen van een document dat die overdracht heeft plaatsgevonden. Maar dat kan in Thailand niet zomaar op een willekeurige dag gebeuren. Er zijn namelijk dagen die zorgen voor voorspoed en geluk, en dagen die pech en rampspoed met zich meebrengen. Als je je huis op zo'n pechdag krijgt overgedragen, dan wordt het wonen daar geen pretje.
Dus zoekt een koper eerst uit wat de beste dag voor de overdracht is. Daarvoor bezoekt hij een tempel, waar een monnik aan de hand van allerlei gegevens en rituelen tot het ultieme overdrachtmoment komt. Voor het huis van Frits bleek dat 25 juli te zijn. 3 weken nadat alle formaliteiten afgerond waren. Gelukkig heeft hij genoeg ervaring in Thailand om daar niet echt verbaasd over te zijn en vooral ook om te beseffen dat het geen enkele zin heeft om zich er druk over te maken. Dus geniet hij maar gewoon van 3 onverwachte vakantieweken. En van een lunch met ons.
