Zo nu en dan steken er ineens flinke windvlagen op. Zeg maar in de orde die in Nederland code geel zou verdienen. Dan waait de smog even weg en is het zicht weer helder. Zojuist begon het weer. De deuren beginnen te klapperen, ondanks de zware gewichten die ze op hun plaats moeten houden. Het loeit rondom het huis. En de temperatuur loopt in een paar minuten op naar 31 graden (Mieke was net naar binnen gegaan omdat het zo afgekoeld was buiten). De wind voelt echt als een föhn.
De bergrug komt weer in zicht, maar dat belooft voorlopig weinig goeds: er staan nog steeds veel stukken in brand. Die branden zijn niet allemaal het gevolg van onvoorzichtig afbranden door boeren. De meeste branden woeden op een hoogte waar geen sterveling komt en zijn dus min of meer spontaan ontstaan. "Onze" berg komt waarschijnlijk ook aan de beurt. Dat is althans bijna ieder jaar het geval. Van Doi Luang, de andere grote berg hier, vanuit ons huis gezien meteen achter Doi Chiang Dao, stijgen al op diverse plaatsen rookpluimen op. Centrum Amsterdam kon wel eens gezonder wonen zijn dan Doi Chiang Dao.
Smog kan soms wel voor spectaculaire zonsopkomsten zorgen. Dat heb je in centrum Amsterdam dan weer niet.
