Tibbe ontpopte zich als de grote bezienswaardigheid en siert inmiddels menig facebookpagina en vakantie-blog.
Tussen de vele restaurantjes zit er af en toe een met onbegrijpelijke reclame-uitingen buiten. Wij durfden hier in ieder geval niet naar binnen.
In het kader van "probeer eens iets nieuws" hadden we al de insecten gehad en nog wat ander spul dat we totnutoe niet thuis hebben kunnen brengen. We kunnen daar nu de Salak aan toevoegen. Salak betekent slangenvrucht. De naam verwijst naar de schil, die aan de huid van sommige slangen doet denken. Het is een beetje een stekelige schil, qua hardheid vergelijkbaar met die van een lychee. De smaak is friszuur, doet wat aan ananas denken, maar is ook wat gefermenteerd. Niet onaardig. Volgens de informatie die we konden vinden is er nogal wat kwaliteitsverschil en geldt "hoe witter de vrucht, hoe beter". Waarschijnlijk hadden wij de minste kwaliteit. Volgende keer een wittere vrucht proberen te krijgen. Probleem is alleen dat je dat pas ziet als je 'm pelt.
Vanochtend tuimelde er iets uit de rommelberg onder ons huis. Het leek nog het meest op een of andere dierendrol, maar terwijl ik er naar keek sprong het ineens op. Dat doen drollen normaal gesproken niet, dus het moest wat anders wezen. Gelukkig bleek het een tamelijk lui wezentje, dus we konden het op ons gemak fotograferen en bekijken. Uiteindelijk bleken we te maken te hebben met een Indische Stierkikker (Kaloula Pulchra).
Mieke is meteen vriendjes geworden, hoewel ze niet al te close zal worden aangezien Kaloula giftige stoffen uitscheidt. Maar hij of zij verslond wel voor onze ogen een spin. Kijk, dán maak je indruk.
In Chiang Dao was het gisteren en vandaag feest. Wat voor feest was ons niet duidelijk, maar we houden het op Poi Sang Long (Dankjewel, Carin). Iedereen op zijn paasbest, en een soortement kermis. Daar bleek overigens hoe riskant het beroep van schiettentexploitant is.
Het hele leven is trouwens riskant. Hel en verdoemenis zijn niet exclusief voor Christenen weggelegd. Ook Boeddhisten wacht weinig goeds als ze zich tijdens het, ehhh, dit leven niet goed gedragen. In de voorstellingen van hun lot zijn ze hier toch wel wat expliciter dan wij gewend zijn.
We doen dus ook hier maar ons best om ons naar eer en geweten te gedragen. Oja, en omdat het vandaag feest is, zal ik toch maar eindigen met wat feestelijker plaatjes.
