We zijn in Lampang. Het programma moest
wat worden omgegooid vanwege de vliegtuigvluchtvertraging maar er zal
hier nog wel wat vaker geïmproviseerd moeten worden. Mai pen rai
dus.
Ook improviseren: hoe krijg je een hond
in een huurauto waar geen hond in mag (Boete: 3000 Baht). Het plan:
in haar bakkie laten en daar achteloos een vest over laten slingeren,
zodat het niet opvalt. Nu wil het feit dat Thaise
autoverhuurbedrijfmedewerkers heel erg behulpzaam zijn en dus per se
de bagage voor je in de auto willen laden. Gelukkig zijn ze ook heel
vriendelijk en zetten met een brede glimlach het bakkie met hond en
al voor je op de achterbank. Mai pen rai.
In het guesthouse gisteren mocht
eigenlijk ook geen hond, maar als ze niet op het bed zou gaan liggen
en de buren niet wakker zou blaffen, was het okee. Bijzonder kamer
trouwens daar. Er stond een jacuzzi in, en de eigenaar had zich
uitgeleefd op het protserig aftimmeren van spiegels, bed, kastjes en
eigenlijk alles wat er verder nog stond. Volgens mij had hij het
matras ook zelf getimmerd van een goedkope houtsoort. Ach... mai pen
rai.
De maaltijd die roomservice kwam
bezorgen bestond overigens uit knakworstschijfjes met rijst en
pittige boterhamworst, keurig in de verpakking opgewarmd in de
magnetron. Nouja... mai pen rai.
Nog wat waarnemingen die ons er aan
herinneren dat we in Thailand zijn gearriveerd:
- geüniformeerde douanebeambte vraagt of hij een foto van me mag maken terwijl ik Tibbe op mijn arm heb. (Mai pen rai)
- Over de vluchtstrook komt een ons een auto in flinke vaart tegemoet. Alarmlichten knipperen, dus mai pen rai.
- Een tractor op de rechterbaan op de snelweg (Er wordt hier links gereden (althans, dat is de bedoeling) dus de rechterbaan hier is zoiets als de linkerbaan op een Nederlandse snelweg). Alarmlichten aan: mai pen rai.
- Een greppel tussen de twee banen van de snelweg, die op een bepaalde plek is gevuld met zand zodat de bewoners van de naastgelegen woning niet helemaal om hoeven te rijden als ze over de baan aan de andere kant aankomen. Gemak dient de Thai: mai pen rai.
- Na vertrek uit een restaurantje teruggeroepen worden om nog even aan een tafeltje te komen zitten en net te doen alsof we aan het eten zijn, waarbij we de duimen omhoog moeten steken ten teken dat het allemaal geweldig smaakt. Geen idee in welke facebookreclamecampagne we nu figuren, maar mai pen rai.
Kortom: we zijn er.
(De mooiste uitleg van mai pen rai
staat hier:
http://bangkok.coconuts.co/2016/02/18/its-not-okay-what-thais-really-mean-mai-pen-rai.
Deze is in het Engels. Minder uitgebreid, maar wel in het Nederlands
is dit stukje: https://www.thailandblog.nl/taal/gringo-mai-pen-rai/
)
