Op een mooie pinksterdag ... was het pleisterwerk klaar
Mieke heeft vandaag het laatste stukje binnenmuur voorzien van de vierde laag, de afwerklaag dus. Dat is 15 weken en 2 dagen nadat we begonnen waren aan de eerste bamboe trellis en 14 weken na het plaatsen van de eerste zak, 10 weken na de eerste klodder klei op de buitenmuren en precies een maand nadat we met de binnenmuren begonnen waren. Niet gek voor een stel amateurs. Bij de buitenmuren hebben we nog veel hulp gehad van James, mijn schaakmaat uit Lampang, maar nadat de eerste laag binnen erop zat moest hij helaas afhaken en heeft Mieke het afgemaakt. Toen we met zijn drieën werkten kon ik de twee anderen precies voorblijven met het aanmaken van het kleimengsel. Met zijn drieën was precies haalbaar om 3 kuipen zand, klei, kalk en rijstkaf te mixen en op te brengen voordat het te heet en wij te moe werden. Toen we met zijn tweeën verder gingen hoefde er minder gemixt te worden en kon ik me meer met andere nuttige zaken bezighouden, zoals het aanleggen van de waterleiding en elektriciteitsleidingen en het knutselen van een verhoogd vloertje in de badkamer.
 |
| En dat zonder sportschool |
Zodra het te heet wordt om te werken geven we ons over aan een siesta en een maaltje in het plaatselijke restaurant. Pladied, de eigenaar, heeft jaren als kok gewerkt in Bangkok en Singapore en was het drukke stadsleven zat. Daarom heeft hij een rustig plekje uitgezocht en dat is uitgerekend Nong Noi geworden. Zo zitten we dus in the middle of nowhere, maar toch met een verrassend goed restaurantje op 600 meter afstand. We zijn intussen goed bevriend geraakt met Pladied en zijn vrouw, Somdjied (ik schrijf het maar even zoals je het uitspreekt). Een tijdje terug was er een vrachtje potgrond voor ons afgeleverd bij hun restaurant. Pladied hielp me om het spul bij ons te krijgen en zag toen voor het eerst wat we aan het bouwen waren, en dat we dat helemaal zelf deden. Hij was zo onder de indruk dat we tegenwoordig grotere porties krijgen, want we werken zo hard :-).
 |
| Somtjied en Khun Mik |
De middag gebruiken we voor boodschappen. We zijn wel een paar keer in de week bij de bouwmarkt te vinden en gaan regelmatig op zoek naar bomen en planten. Geleidelijk aan begint er al iets dat op een tuin lijkt te ontstaan. Pong komt af en toe nog helpen met maaien, en met het planten van de boompjes in de betonnen ringen. Die ringen zijn noodzaak, enerzijds om de boompjes te beschermen bij het maaien, anderzijds omdat de grond zo gruwelijk hard is dat de bomen eerst sterk moeten worden in de goede grond waarmee we de ringen vullen. De meeste andere planten staan in potten, waarbij we van een aantal de bodem eruit geslepen hebben, zodat de wortels door kunnen groeien de grond in.
Intussen zijn ook de zonnepanelen op ons dak geplaatst. 12 stuks moeten straks een vermogen van 4 kilowatt genereren. Binnenkort worden de 8 accu's geplaatst die voor stroom moeten zorgen als de zon niet schijnt, en een inverter die de 48 volt van panelen en accu's omzet naar 220 volt. Accu's en inverter zouden in het schuurtje komen, maar het bleek beter om ze op zolder te zetten. Daar is het koeler én er is minder kabel nodig zodat er ook minder spanningsverlies optreedt.
De zoldervloer bestaat echter uit te dunne platen multiplex. Er moest 20mm op, maar er is 15mm geleverd. In Nederland laat je het dan weghalen en vervangen door de goeie dikte, maar hier zucht je een keertje diep, denkt dan TIT (This Is Thailand) en bedenkt vervolgens hoe je het op gaat lossen. Met dat laatste ben ik nu begonnen. Over de multiplex platen komt een laag isolatie te liggen (om de koelte in de kamer beneden te houden) en dan gaat er nog een laag multiplex overheen. Die wordt stevig aan de onderste laag geschroefd en dan moet het allemaal stevig genoeg zijn om veilig op te kunnen lopen.
Wie bij ons in Maashees geweest is weet dat we wel van bijzondere slaapplaatsen houden. Met een matras en klamboe maken we op de zolder misschien wel een leuke slaapplek. Ook van het vlot, waar ik in een vorige blog over schreef, willen we een slaapplek maken, door er een klamboetentje op te zetten. Het moet heerlijk zijn om dobberend op het water te slapen. Voorlopig dagdromen we er echter alleen nog maar van.
O, en dan vergeet ik bijna nog te melden dat we de bouwers van de sala en het vlot ook maar gevraagd hebben om een extra dakje aan de oostkant van het huis te fabrieken. Dat hebben ze inmiddels gedaan. Een bamboe constructie met dunne metalen golfplaatjes waarop een traditionele grasbedekking is gelegd. Ondanks de grote overkapping bleek op de oostkant nog heel lang de zon te staan. Met het nieuwe dakje is er een heerlijke schaduwplek ontstaan.
Nu de muren klaar zijn komt de vloer aan de beurt. Die krijgt een kleurtje en een afwerklaag, waarna het bed erin kan en de ramen en deuren ingehangen kunnen worden. Zodra dat gebeurd is wordt Nong Noi onze woonplek. Nang Lae houden we dan nog even aan zodat we geleidelijk aan de boel kunnen verhuizen. Maar het moment dat we in ons zelfgebouwde huis trekken komt nu toch wel in zicht.
