30 mei 2018

Stroomversnelling in regentijd

Ineens lijkt alles in een stroomversnelling te komen. Toen de muren eenmaal klaar waren realiseerden we ons eigenlijk pas goed dat het moment dat we in het nieuwe huisje kunnen trekken snel naderbij komt. Grootste struikelblok lijkt nog het voltooien van de electrische installatie. Daarvoor zijn we afhankelijk van de leverancier van de zonnepanelen en die lijkt het nogal druk te hebben. Maar we zitten hem achter zijn vodden.

Morgen, woensdag 30 mei, komt de timmerman met het speciaal ontworpen bed. Als er niets tussenkomt natuurlijk, want This Is Thailand. Als het allemaal een beetje klopt heeft hij het bed gemaakt volgens de tekening die we hem gegeven hebben. Toen we een paar weken geleden begrepen dachten te hebben dat hij het bed klaar had, en dus een kijkje gingen nemen, liet hij ons alleen een poot zien. Dat leek ons wat mager. Uiteindelijk bleek dat hij de tekening kwijt was en alleen nog moest weten hoe hoog of het bed boven de vloer moest komen. Dat is niet onbelangrijk, want we moeten onder het bed 24 opbergkratten kwijt en vanaf het bed naar buiten kunnen kijken. We kijken dus met spanning uit wat er morgen van zijn wagen wordt afgeladen.


Ter voorbereiding heeft Mieke alvast de vloer geschilderd. Als de timmerman er morgen is zal hij ook de ramen en deuren in de kozijnen hangen. Intussen heb ik een stukje verhoogde vloer in de badkamer gefabriekt en daar het toilet op geplaatst. (Jaja, maak je geen zorgen, er loopt een rioolaansluiting door de vloer.). De waterleiding had ik al een tijdje geleden aangelegd, maar nu toilet en kontspoelkraan waren aangesloten kon ik voor het eerst testen of de boel wel echt waterdicht was aangesloten. Spannend moment, maar gelukkig: geen lekkende leidingen. Niet slecht voor een kantoormannetje.


Het schiep vertrouwen voor de andere badkamerklus: het aansluiten van de wastafel. De watertoevoer was ook hier geen probleem. De afvoer was wat lastiger aangezien de bouwer een aansluiting op het riool vergeten was; iets wat we pas zagen toen de vloer al gestort was. Ik moest dus door Miekes Mooie Muur heen boren om aan de buitenkant zo'n foeilelijk blauw buizenstelsel aan te leggen als je overal in Thailand ziet. F: "Mooier kon ik het niet maken." M: "Ach, je kunt alles camoufleren." :-)


Boven de raam- en deurkozijnen zitten nog openingen. Die zijn bedoeld voor ventilatie, maar moeten in het geval van extreme wind of warmte gesloten kunnen worden. Vandaag was het een koele dag, slechts 25 graden, dus mooi weer om de panelen uit te zagen. Althans, de helft van de benodigde 8 stuks. Ik ben genoeg ingebugerd om ruim achteeneenhalve meter zagen bij voorkeur te verdelen over twee dagen.


Afgelopen zondag kwam er een brommertje het erf oprijden. Er zat een ons onbekende vrouw op, en in mandjes voor- en achterop zaten allemaal plastic zakjes die dichtgeknoopt waren rond een bamboe stokje. Er bleken vissen in al die zakjes te zitten en de bamboe stokjes zorgden voor zuurstoftoevoer in de zakjes. De vrouw vertelde van alles wat we niet begrepen, maar uiteindelijk werd duidelijk dat ze ons vis voor in de vijver wilde verkopen. Hoewel de vijver vanzelf al vol vis is komen te zitten vonden we haar zo aandoenlijk, de prijs zo laag en de vissen in al die zakjes zo zielig, dat we haar hele voorraad gekocht hebben. Zo kon ze dus om 10 uur 's morgens alweer naar huis omdat ze "los" was.



Nu we het toch over dieren hebben. We kunnen inmiddels de carpenter bee bijschrijven op het lijstje nieuwe beessies. Xylocopa Micans is de officiële naam; een Nederlandse naam heb ik niet kunnen vinden. Het beest heeft een parasolstandaard achter ons huisje uitgekozen als uitkijkpost. Als er een soortgenoot voorbij komt vliegt ie er achteraan, naar we denken om te kijken of het een aantrekkelijke partner is. Hier lijkt ie ook een oogje op Tibbe te hebben (en andersom).


Deze duif (denken we) hebben we met wat kunst en vliegwerk uit de Wang rivier in Lampang weten te vissen, waar hij in lag te spartelen om te voorkomen dat hij zou verdrinken. Ik stond een beetje machteloos langs de kant met mijn hele serie zwemmend-redden-diploma's, omdat ik geen goede plek kon vinden om er weer uit te klimmen als ik erin zou springen, en bovendien sowieso niet stond te popelen een rivier in te duiken waar ik diverse vuilwaterafvoeren in uit heb zien komen. Uiteindelijk kregen we de pechvogel met een aan een lange stok gebonden schepnetje op het droge. De volgende ochtend was de vogel gevlogen.


En dan is het ineens regentijd. Een gewone regenbui hier is van hetzelfde kaliber waar momenteel Nederland ontregeld van raakt. Interessant om je te realiseren dat we er in Nederland altijd van overtuigd waren dat we de waterhuishouding prima op orde hadden, terwijl andere landen maar aanmodderden. Maar nu de neerslaghoeveelheden in Nederland een beetje in de buurt beginnen te komen van wat ze hier altijd al gewend zijn, blijkt dat we al die tijd gewoon mazzel hebben gehad dat er niet zo veel water tegelijk omlaag kwam. Groot voordeel hier: de regenwatertemperatuur is best aangenaam.