06 oktober 2021

200

Dit is hem dan. De mijlpaal. De 200e blog. Toen we er ruim 7 jaar geleden mee begonnen was het idee dat we gewoon voor onszelf wilden opschrijven hoe het ons eerst op weg naar, en later levend in Thailand verging. En dat is eigenlijk nog altijd het uitgangspunt. Dat er een vaste groep meelezers is maakt het extra leuk om te doen.

Misschien vraag je je af of die 7 jaar wel klopt. We zitten immers nog geen 5 jaar in Thailand. Maar de allereerste blog is inderdaad van ruim 7 jaar geleden, om precies te zijn van 25 augustus 2014. Onder de titel "Schoonmoeder" verscheen een aankondiging van ons voorgenomen vertrek. In eerste instantie was dat bedoeld voor de website Thailandblog, maar we besloten spontaan om er ook maar een eigen blog mee te beginnen. Dat was wat optimistisch, want de beloofde verhalen over de verdere voorbereidingen zijn er nooit gekomen. Pas in maart 2015 verschenen er 8 nieuwe blogs, geschreven tijdens een vakantie in Thailand.

Bijna een jaar later, op 7 januari 2017, beginnen we echt op stoom te komen. We hebben dan net een waanzinnig mooi gelegen huisje in Chiang Dao gevonden, dat we kunnen gaan huren. Dat moeten we natuurlijk even aan de wereld laten weten.

Vanaf het moment dat we in Thailand zijn gaat het hard met de blogs. Elke week verschijnt er minstens één. Logisch, want alles is nog nieuw, dus de onderwerpen worden ons op een presenteerblaadje aangereikt. Naarmate we hier langer zijn loopt de frequentie iets terug, maar het lukt toch nog altijd om zo ongeveer elke twee weken iets nieuws te schrijven.

Statistieken

Bij een mijlpaal hoort terugkijken, dus ik ben maar eens even in de statistieken gedoken.

  • Het aantal lezers schommelt zo'n beetje tussen de 20 en de 50. Dat is dan exclusief de lezers van het Boeddhistisch Dagblad, waarover later meer.
  • Het meest gelezen is de blog "ผงซักฟอกล้างจาน"van 3 oktober 2017. Met 283 lezers steekt deze met kop en schouders boven de rest uit. Waarom is me een raadsel. In eerste instantie hebben slechts 23 mensen het verhaal gelezen, maar in juni 2018 kwamer er ineens 80 bij en in maart 2019 nog eens 125. Het lijkt alsof er ergens links naar die blog hebben gestaan.
  • Aan de andere kant is er dan de blog "Kikkerbilletjes", die het met een magere 6 lezers heeft moeten doen. Ook dat is niet goed verklaarbaar, want het is een bijzonder verhaal over het bevrijden van een gulzige slang en er staan erg fraaie foto's bij. Wie de kikkerbilletjes gemist heeft moet het beslist alsnog even lezen.


  • Ik heb geprobeerd te bedenken wat mijn eigen favoriete blog is, maar daar kom ik niet goed uit. Ik hou van de beschouwingen over de taal en geniet van alles wat we in Nederland absoluut onlogisch vinden maar wat hier heel gewoon is. Maar als ik dan een favoriet moet noemen is dat er een die de gebeurtenissen uit het dagelijkse leven overstijgt. De blog van 21 september 2020 over Somtjid Wongtang bijvoorbeeld.

Een van de meest bijzondere blogs vindt ik nog altijd Pong Veegt, door Mieke geschreven en geplaatst op 29 oktober 2017. Gewoon omdat het een prachtige beschrijving van een dagelijks ritueel is, maar ook omdat dat de blog is die op een of andere manier onder de aandacht van het Boeddhistisch Dagblad is gekomen. Het was de eerste blog die ook in die online krant verscheen en sindsdien zijn onze blogs ook daar te lezen. Een hele eer.

En nu op naar de 300. Zolang we het leuk vinden om te schrijven blijven we dat doen. Een week of 3 geleden schreef ik over de metselwesp die mijn notitieboek had dichtgemetseld. Toen we het weer open hadden weten te krijgen hebben we er natuurlijk even doorheen zitten bladeren en bedacht dat het leuk zou zijn om gedichten die daarin staan als blogs op te nemen. Mieke heeft ook zo'n boek, dus we kunnen dan even vooruit, ook als de inspiratie ons onverhoopt wat in de steek laat. Dan moet die 300e er wel een keer van gaan komen.